Podziemie #2

W życiu nie zawsze układa się tak , jak tego na początku swojej drogi oczekujemy .
Ja miałam marzenia jak każda młoda kobieta,chciałam zobaczyć świat .
Doświadczyć czegoś więcej niż to zapomniane przez Boga miasto.
Pragnęłam wydostać się z tej zapyziałej i zabitej dechami dziury przez którą przemawiał tylko brud, smród i ubóstwo.
Nie wiem w którym momencie skończyłam jako głowa rodziny .
I by ją utrzymać na powierzchni ,nie dać utonąć zostałam Dziwką.
Człowiekiem który stoi najniżej w hierarchii społecznej.
Dla ludzi byłam nikim , gównem które przykleiło się im do buta .
Kobietą z szkarłatną literą na piersi , widoczną z daleka .