Bu "Benim" Paradoksum! Karakterimiz yaklaşık 3 yıldır kanserle mücadele eden birisi. Yazilandan anlaşılacağı üzere artık acılarının son bulmasını istiyor ve bu arzusu rüyalarına kadar taşmış durumda. Fakat iyileşmemek için doktorlara zorluk da çıkarmıyor. Her türden tedaviyi deniyorlar fakat hiçbir olumlu sonuç alınamıyor. Normal şartlarda hastalığın 2. ayında ölmüş olması gerekirken ölmüyor da ama. Devamlı bir hastane sürecinde, nefes alması yaşadığı anlamına gelmiyor hastamız için. Ruhunun çoktan öldüğüne inanıyor ama nabzı hâlâ atıyorsa yaşıyor demektir değil mi? Rüyaları hep aynı şekilde, hastane yatağında uzanırken Ecel geliyor ve nihai sona ulaşıyor. Taa ki o yaşlı adama kadar. Artık rüyalarında tanımadığı insanları görüyor, her yeni insanın ölümüne ettiği şahitlik onu büyük bir nefrete sürüklüyor.All Rights Reserved