KUZGUNUN KALBİ
  • Reads 1,246
  • Votes 142
  • Parts 4
  • Reads 1,246
  • Votes 142
  • Parts 4
Ongoing, First published Feb 27, 2024
Kıdemli Üsteğmen Demokan Alp AYDEMİR, namıdeğer Kuzgun, özel kuvvetlerde çalışan oldukça başarılı bir subaydı. Yıllar sonra kuledeki yalnız bir kızla yollarının kesişeceğinden henüz habersizdi. Bildiği tek şey, vatanı ve bayrağı için canını dahi verebileceğiydi.

Zamanı geriye sarmak mümkün olsaydı keşke. Mesela ailesiyle mutlu tablosuna dönmek isterdi Kuzgun. Yaşadıklarından sonra psikolojik bunalıma giren Kuzgun, hayatına devam edebilecek miydi? Kuzgun'un kalbi yeniden atabilecek miydi?

•••

UYARI: Bu kitapta geçen kişi ve kurumlar TAMAMEN hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla ilgisi yoktur.
All Rights Reserved
Sign up to add KUZGUNUN KALBİ to your library and receive updates
or
#217kalp
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
KOF-FİNAL cover
Kaçık Asker cover
Mesaj | Texting +18 cover
Alçin Sönmez  cover
𝐀𝐘𝐍𝐈 𝐑Ü𝐓𝐁𝐄  cover
HUDUT cover
KURŞUNİ(mafya)  cover
Italiano Aşk-ı/Texting cover
ERTUNGA cover
Anka//küllerinden doğan (asker ve gerçek aile kurgusu) cover

KOF-FİNAL

33 parts Ongoing

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. 'İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.' Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.