Kayıp Ruhlar

Kayıp Ruhlar:

Sevgi görmemiş her çocuk, kanatsız bir kuştu ve kanatsız bir kuş asla özgür kalamaz, uçamazdı.

Sevgi görmemiş her çocuk, kanayan bir yaraydı ve asla kabuk bağlamazdı bu yara.

Sevgi görmeyen her çocuk, aslında birer kimsesizdi ve bu kimsesizliği yalnışlarla doldurur kendisini yaralardı...

Kırık Kalpler:

İnsan daha doğarken, belirlenirdi kaderi. Kanlı bir kalem yazardı bu kaderi. Her şey senin elinde aslında. Akılına gelebilecek her şey. Kaderine kanla yazılmış, yazıyı silmek ve yok etmek bile. Bu hayata daha ilk kez gözlerimizi açarken bile çabalıyoruz. Aslında bütün olay buydu, çabalamak ve boyun eğmek. Yaşam uğruna çabalamak, bu daha gözlerimizi ilk kez, açmazdan önceki çabamızdı. Pek tabii, bu hayatı, sana verilmiş hayatı bitirmeye çalışmak, yaşadığın, nefes aldığın her saniye kadar günahtı. Bu da bir çabaydı. Her şer de bir hayır vardır derler, hayır, hiç bir şerde hayır olamazdı. Şerde, hayır bulmak sana mahsus bir şeydi. Kötü bir şeyi iyiye düşünmek, senin düşünce tarzındı, senin çabandı. Çabalamadan, şerde hayır bulamazdınız.

Peki ben kaderime kanlı bir kalemle yazılmış bu yazıyı silebilecekmiydim?

Neden iki kurgumun isminin olduğunu tanıtım bölümünü okuduğunuzda anlayacaksınız.