Froura

"Bunu yapamam." dedim yalvarırcasına bakan gözlerine bakmamaya çalışarak.
Buna aldırmıyormuş gibi aramızdaki mesafeyi kapattı. Yüzümü ellerinin arasına aldı.

"Sana ihtiyacımız var." dedi. Haklıydı. Hayatlarını tehlikeye atarak kaçamazdım. Ama ne yapacağımı bilmiyordum. Şu an o kadar çok sıradan yaşantıma dönmek istiyordum ki...

Düşünceli bakışlarımı farkedince "Korkma, her zaman yanında olacağım" dedi. Sesi o kadar etkileyiciydi ki kalbimi hızlandırmaya yetmişti. Yanımdayken kendimi güvende hissediyordum. Ama daha dün tek sorunum okul sınavlarıyken bugün, varlığından bile yeni haberdar olduğum bir evreni korumak beni korkutuyordu. Ama onun gözlerine bakarken kararımı vermiştim.

"Yapacağım." dedim kendimden beklemediğim güçlü bir sesle.

Bunu zaten bekliyormuş gibi beni kollarının arasına aldı. "Yapacağız." dedi. Varlığı bana güç veriyordu. Ona daha sıkı sarıldım. Sessizce dalgaların sesini dinlemeye başladık. Evet, yapacaktım.

Gerekirse canım pahasına koruyacaktım bu evreni.