Birbirimize kalanlar

Sessizlik yemini edilmiş gibi ikimiz de birbirimizin gözüne bakıyor ama konuşamıyorduk ya da konuşuyorduk ama gözlerimizdeki duygulara isim koyamıyorduk.Bu sessiz sohbetimizi bitirmek için gözlerimi gezdirmeye başladım.
Dışarıdan birinin "Rabbim ayırmasın,Ne de yakışıyorlar Maşşalah!" dediğini duyduğumda boğazımda bir düğüm oluştu ve sabahtan beri direndiğim göz yaşlarımdan birisi zaferini kazanmış ve elimin üstüne düşmüştü ama benim ağlamaya niyetim yoktu bu yüzden kendimi biraz daha toparlamak adına derin nefesler aldım.

Tekrar etrafıma bakmaya başladığımda herkezin gülüp eğlendiği bu düğün benim için bir zorunluk ,kaçınılmaz sonumdu.
Ben bu günümü böyle hayal etmemiştim .Hangi genç kız böyle hayal ederdi ki zaten.
Üzerimde beyaz gelinliğim yanımda bu gün nikahımız kıyılan kocam etrafımızda ise tanımadığım kalabalık ve benim gözlerimden izinsiz çıkan göz yaşlarım bizim en mutlu günümüze şahit oluyorlardı.