gülüşünde aşk var

emre duyduklarına inanamadı .

"evleniceksin diyorum duydun mu beni !

" baba evlenmiyorum diyorum sevmediğim hiç görmediğim bir kızla evlenmem "!!

" biz gördük ve tanıdık sevdik sende sevicek'sin kabul edicek sin emre aksi takdirde evlatlıktan red ederim mirasımdan men ederim seni hakkımı helal etmem !"

"emre: baba yapma bana ve o kıza bunu yapma ! zorlan bu iş zorlan bu sevda olmaz baba ! "

babamın öfkeli sesiyle son söz söylendi bana ne düşündüğüm sorulmadan .

"bir ay içinde evleniyorsun kendini buna ne kadar çabuk alıştırsan o kadar iyi emre!"

bu sırada büşra ...

"anne bu nerden çıktı evlenmek konusu nerden çıktı Allah aşkına " diyen ablası karşısında sadece dinleyen kardeşi büşra ya bakarak .

annesi :" nerden bileyim kızım Baba'nın eski bir tanıdığıy mış hoş ben de tanımıyorum ilk defa duydum baban kabul etmiş adam oğlu için isteyince babanda borcum var diyor . ahde vefa burcum var diyor . hayır diyemem diyor. o da büşra için üzülüyor ."

"üzüllüyorsa vermesin o halde anne hem büşra istiyormu ? sordunuz mu kıza istiyormusun diye ?
büşra konuşsana sende bişi desene ?"

Büşra: " babam söz vermiş abla ben babamın lafını yere vurmam madem babam kabul etmiş kaderime razı gelicem Allah büyüktür elbet bunda da vardır bir hayır . anne sen baba'ma söylersin artık "diyip odama çıktım .

" korkuyorum allah' ım hiç tanımadığım bir defa bile görmediğim bir adamın eşi olucam sen bana yardım et ne olur .."

( gülüşünde aşk var)