EFULİ
  • Leituras 50
  • Votos 9
  • Capítulos 1
  • Leituras 50
  • Votos 9
  • Capítulos 1
Em andamento, Primeira publicação em mar 01, 2024
Maduro
Savcı Belinay Aksoy yaklaşık iki yıl önce en küçük kardeşi Kıdemli Astsubay Mahperi Aksoy'u bir pusuda şehit vermiştir. Kardeşi Teğmen Dolunay Aksoy ile bu olayın peşini bırakmamakta kararlıdır.

Savcı Aksoy, yıllar sonra biricik kardeşini onlardan koparan katili bulur. Katilin bulunmasıyla dosyanın kapanacağını düşünse de olaylar tamamen farklıdır.

Kardeşinin katili aynı zamanda terörist örgütünün üyesidir. Örgütün başkanı Savcı Aksoy'a takmışken amacı yavaş yavaş hayatındaki herkesi öldürüp savcıyı alt üst etmektir.

Tüm bunların dışında kardeşi Dolunay'ın da üyesi bulunduğu Ecel Timi'nin  dosyaya dahil olmasıyla hayatının dönüm noktası başlamıştır.


Yakında...
Todos os Direitos Reservados

1 capítulo

Inscreva-se para adicionar EFULİ à sua biblioteca e receber atualizações
ou
Diretrizes de Conteúdo
Talvez você também goste
SİYAHİR , de ben1deniz
13 capítulos Em andamento
Havanın sıcaklığı, çölün ortasında bir yangına dönüşmüştü. Kumlar, güneşin altında daha da sertleşiyor, her adımda bacaklarınıza yükleniyordu. Sırtındaki çanta, sanki her saniye biraz daha ağırlaşıyor, ama o hiç durmaz, yürümeye devam ediyordu. Adımlarını atarken, gözleri sadece ileriyi görüyordu. Burası, askerlerin kaybettikleri her şeyin, her umudun olduğu yerdi. Zorluğun başladığı, ancak vücutlarının ona alışmasıyla bir şekilde unutmaya çalıştığı yerdi. Burası, zihninin sınırlarını zorladığı, karanlık düşüncelerle baş başa kaldığı yerdir. Saatler geçtikçe, ayaklarındaki acı, aslında daha fazlasını hissettirmeye başlar. Bir müddet sonra, fiziksel sınırların ötesine geçer ve zihin buna ayak uydurur. İlk başta kaslarınız bağırırken, sonradan sadece bir donukluk kalır. Vücudun ne kadar yorulursa yorulsun, komutanın emri, görevdeki sorumluluğun baskısı, bir adım daha atmanı sağlar. Çünkü geri dönemezsin. Bir çığlık duymamak, bir yudum su içmeden yol almak... Bu, tüm askerin yaşadığı mücadeleydi. Kendini bir çukurun dibinde hissettiğin zaman, etrafındaki dünyayı duyamazsın. O kadar yalnızsındır ki, neredeyse hayatınızdaki her şeyin geçici olduğunu düşünmeye başlarsınız. Ama her gün bu hatırlatma bir şekilde unutulur. Çünkü seni bekleyen görev vardır. Ve o görev bitmeden, ne kadar acı çeksen de devam etmek zorundasındır. Gözlerinde uyku eksikliği, vücudunda kanla karışmış terin izleri, aslında seni oraya getiren o içsel güçle savaşıyor gibidir. Bazen derin bir nefes alırsın, ve sonra bir adım daha atarsın. Ama bu bir seçim değildir. Sadece, bir asker olmanın tanımıdır.
Talvez você também goste
Slide 1 of 10
AL KAN /Kadın asker/ cover
BİNBAŞI'M cover
SİYAHİR  cover
KURŞUNİ(mafya)  cover
Femboy sevgilim cover
Alçin Sönmez  cover
Mafyamı +21 cover
METRUK cover
Mesaj | Texting +18 cover
DİLSİZ KURT cover

AL KAN /Kadın asker/

17 capítulos Em andamento

"Komutanım, roket atar!" dedi Halil. Duyduğum sesle eş değer olarak, bir patlama meydana geldi. Nefesim kesilmişti, yaralandığım için değil, timimden ses gelmediği için. Düşünmek istemedim şehit olma ihtimallerini, arızalansın istedim kulaklıkları. Olmayınca olmuyor, demişler. Bağırdım tüm gücümle kulaklığıma, "TİM SES VERİN, HERKES İYİ Mİ!" bu bağırışıma kimsenin yanıt vermediğini anlayınca durdu dünyam. Elimdeki el bombalarını, karşımdaki itlerin üstüne yağdırıdım. Hepsi leş olmuştu, ama volkan timi yok olmuştu. Mevzilendiğim yerden çıktım ve herkesin mevzisine doğru yürüdüm, etrafta bulunan uvuzlar nefesimin cigerlerime batmasını sağlıyordu. Benim timimin parçaları olamazdı onlar değil mi? Oturduğum yere çöktüm ve sırtımı büyük bir kayaya yasladım. Elim göğsümdeki ağrıyı geçirsin diye masaj yapıyordu, ama ben şehitlerimin parçalarını görmüştüm. Bu vatan uğuruna can veren timimi görmüştüm, bu ağrı kalbimde sızı olarak kalacaktı. Iyileşmeyecektim, alışacaktım.