Babam yaşasaydı diye başladığım her cümlenin sonunda kendimi boş sokaklarda ağlayarak buluyorum.Gözlerim doluyor içim titriyor, çok özledim baba.. Yaklaşık 2 veya 3 yaşımdan beri merak ettiğim her şeyin cevabını öğrenmek isterdim.Ama sadece aklımda kalan o ilk soru olmuştu,babam nerede ?. Yine gökyüzü simsiyah baba, orada mısın. Benim sevgim tam olarak elimde kaldı.Kabuslar görürüm diye uyumaya korkar oldum. Grinin yakıştığı adam geldi. Ve gerçekten sevgiye bakış açımı değiştirebilir mi ...?