Hiçliğin Kıyısındayken

Bu hayatta hep iyi insanlar mı harcanır her zaman, suçmudur hep iyi olmaya çalışmak , doğru bildiğin yoldan gidip yanlış yola kararlara sapmadıysan mutlu olman gerekmez mi , sevdiğin insanlar için nice uğraşların fedakarlıkların olduysa hayattaki tek amacın onların mutlu olmasıysa.
Onca uğraşına sevgine fedakarlığa iyiliğine rağmen neden ilk harcanan vazgeçilen oldun ,bu hayatta sen herkezin arkasında destekken senin arkanda niye kimse yok ,sen canını dişine takıp uğraşırken ne acıki sana bir nasılsın diye soran düşünen bile yok bu hayatta . Hep vazgeçilen olup tercih edilen korunan olmadın ve ikinci planda kaldın .
Sevdiğin kadar sevilmedin .
En acısıda sen herkes için uğraşıp çabalarken onları parlatırken ,onların senin günden güne solduğunu içindeki umutlarının hislerinin her bir Duygunun yok olduğunu görmemeleri ve seni bir hiçliğin kıyısına bırakmalarıdır. Bu hayatta tek istediğin o kadar yorgunsunki ,Şuanda bir hiçliğin Kıyısındasın ve bir kişinin bile olsa seni sevip koruyup kollamasını ve elinden tutmasını umut edip bekliyorsun şuan ayrı bir boşlukta olsan bile pes etmeden hala ayaktasın ve beklemektesin belki çok yakında beklediğin belkide çok uzakta herşeyi zaman göstericek sana.
Ben Nur bu benim hayat hikayem .
Bu kitabı okursanız
En dipteki bir insanın en yükseğe çıkışına yada en dipten dahada dibe batmasına şahit olacaksınız ...