Yaşamak sen istedikçe güzel Kader ise sen yılana kadar... Nefes nefese uyanırken yaşlı gözlerimle yatağın hemen karşısındaki aynaya baktım. Saçlarıma korkudan açılmış ıslak gözlerime suratımı birkaç saniye inceledim. Ve neredeyse bulunduğum katı çınlatacak şekilde çığlık attım. Sanki yılların acısını çıkarırcasına tüm korkularımı atarcasına içimde bana yük olan hüznü yok edip parçalarcasına. Steve yatağından fırlayıp bana baktı yatak terden sırılsıklam olmuştu. Uzun bir çığlığın ardından odanın kapısında meraklı tanımadığım insanlar gördüm. Ashley hızla insanları ittirerek girdi. steve de yanıma oturdu. Çığlığım bittiğinde delicesine hıçkırmaya başladım. Gözlerimdeki yaşlar ateşler içinde yanan kalbime düşercesine kalbimi yakıyordu. Ashley anlamsızca bakarken sordu. "-Ne gördün?" "- K-korkuyorum" "- Neyden? "- Kendimden"