Bana sığınan insanlar soğukta kalmıştı, ben bile kendime sığınamamıştım. Ne bana birisi güveniyordu ne de ben birilerine güveniyordum.
Ben ve benim gibi kadınların kimsesi yoktur. Hatta biz bile kendimizi sevmeyiz, kendimizden başka sevecek kimsemiz olmamasına rağmen.
Bazı hastalıkların tedavisi yoktu, ben ne kadar hastalanırsam hastalanayım yine de yaşamak zorundaydım. Kendim için değil, küçük kardeşim için.
Kurtuluş uzaktı ve benim bacak aram koşamayacağım kadar sızlıyordu.
Bu bir çukurdu, bir kere düşen bir daha çıkamazdı. Ve düşen çıksa da ruhu hep kirli kalırdı. Kurtuluşa koşarken önümüze bakmazsak denk gelebileceğimiz çukurlardan birisi bizi öldürebilirdi.
Hiçbir şeyi isteyerek yapmamıştım, zorunda kalmıştım.
Her şeye rağmen biz en çok kendine güvenemeyen kadınlardık. Paramızı aldığımız sürece kimin ne yaptığını umursamayanlardık.
.....
Cinsel içerik, madde kullanımı, argo içermektedir ; kötü etkilenecek ve rahatsız olacakların okuması uygun değildir.
*KİTAP YENİDEN DÜZENLENİYOR!!*
Efsan zorla evlendirilmekten kurtulmak için Mardin'den İstanbul'a kaçar. Ama yağmurdan kaçarken doluya yakalanacağını nerden bilebilirdi.
İstanbul'un en güçlü mafyalarından Atlas bu kıza takıntılı olacaktı.
Masum bir kadın tehlikeli bir adam ile tanıştı. Adam kadını isterken kadın kendini karanlığın dibine çekti.
Arzu kollarını bir ağ gibi bu iki bedene sarmış şehvetin karanlık yüzü ikisinide içine çekmişti. Adam yanmış kadının bedeninde kül olmuştu.
-Yetişkin içerikli bir kitaptır!!!
-Kitapta bolca +18 vardır.
Atlas Akay & Efsan Demir