Yalnızlığım Sende Saklı

TANITIM Ay geceyi aydınlatırken,gecenin karanlığı yüzüme değiyordu...Karanlık ne mükemmeldi.İnsana ruhsuzluğu öğretiyordu.Ruhumu ölü denizde bıraktım ben.Kalbimi zincirlere vurdum.Acılarımı kalbimden rüzgara fırlattım.Uçup gitsin,bitsin diye.Acılarda gidiyordu şu hayatta.Herkesin gittiği gibi. Bir ben kalmıştım.Acı ,duygu yoktu,hiçbir şey var olmamıştı ki yok olsun değil mi?Yalnızlığım hep ihtiyacım olan,kanıma işleyen bir zehir gibi kalacak vücudumda.Bir de baktım ki vücudumdaki yalnızlığın,zehirin,panzehiri sensin.Yalnızlığım sende saklı...