Gözlerim yüzünde gezintiye çıkmış, sanki gördüklerimden daha fazlasını görebilirmişim gibi inceledim onu. Kaşlarını kaldırıp "Niye öyle bakıyorsun ?" dedi merakla, gözlerimi yere çevirip "Nasıl bakıyorum ki ?" dedim.Nasıl bakıyordum sahi, bana doğru birkaç adım attı, tam önümde durunca ona bakmak zorunda kaldım. "Sanki ilk defa görüyormuş gibi" dedi. Elbette ilk defa görmüyordum, "Farkında değilim" dedim gözlerimi devirerek aynı şekilde bana karşılık verdi ve yanıma oturdu. Göz ucuyla ona baktım, "Nefes.." dedi sanki duymamam gereken birşey söyleyecekmiş gibi. "Efendim Uzay" dedim meraklı gözlerle, "Korkuyorum" dedi gözlerini gökyüzüne çevirerek, derin bir nefes çektikten sonra devam etti. "Boşluğumda kaybetmem değil mi seni ?" şaşırmış gözlerle ona baktım, o ise yüzüme bakmamak için gökyüzünü kaplayan yıldızları sayıyor gibiydi...