Maybe, just maybe. This time, it will work. Pero ngayon, it should be slow and steady, yung tipong hindi mabilis ang mga pangyayari at alam ko sa sarili kong handang handa na talaga ako, so that, I won't make wrong decisions in my life again.
Siguro, I should let the moments take over than rushing things. Baka this time, ito na talaga, baka siya na, sana siya na. I told to myself na sa susunod na sumugal ako yung hahayaan ko nalang yung sarili kong sumabay sa agos, at siguro ito na 'yun.
Sa walong bilyong tao rito sa mundo, alam kong may isang taong nakalaan para bumuo ng pangarap kasama ako, but I never imagined that it's you, na sa lahat, ikaw lang pala.
That out of many people in this world, it's you...
Athena Cojuangco and Theodore Ramisses will never be the same again.
Pitong taon na ang nakalipas matapos ang trahedyang tumuldok sa kung anong meron sila. May naghabol at may ayaw magpahabol. May umiyak at may sumubok na maging matatag. May napagod at merong pinandigan ang kanyang desisyon.
Pero nakalimot? Wala ni isa ang nakagawa. Paano nga ba nila makakalimutan ang nakaraang pilit nilang binaon pero pilit din naman silang hinahabol? Paano pag nagkita sila ulit?
Marahil second chances are really meant for anyone. But it doesn't mean it would be easy.
Paano kung ikaw yung naiwan? Handa ka bang magpatawad? Kaya mo bang tanggapin ang katotohanang minsan ka ng sinaktan ng taong akala mong hindi kaya gumawa sayo nun?
Paano naman kung ikaw yung nangiwan? Handa ka bang magpakababa? Kaya mo bang harapin ang katotohanan na minsan ay may nasaktan ka at kailangan mong humingi ng tawad?
Second chances aren't only called second just because people wasted their firsts. It was also for a simple reason that maybe, just maybe, it would work better for the second time around.
Note: This is a continued story of both School Rumble Volumes 1 and 2.