Story cover for İSTANBUL FISTIĞIM by irmak_yksl01
İSTANBUL FISTIĞIM
  • WpView
    Reads 454
  • WpVote
    Votes 6
  • WpPart
    Parts 28
Sign up to add İSTANBUL FISTIĞIM to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Göğüs Kafesindeki Ceset by illostmyself
19 parts Ongoing
Me and my heart, we'll get through. O bana anlattı. Ondan gidenin kim olduğunu anlattı. Onu en çok yaralayanın kim olduğunu, kabuslarının sebebini dile getirdi. Bana söyledi. Bana annesinden bahsetti. Bende ona küçük bir çocuktan bahsettim. Göğsü hayal kırıklığıyla dolup taşan, hevesi kursağında kalan ve mutsuzluğun tek sebebi saçlarına değmeyen o baba eli olan çocuktan. İçimde bir yerlerde hâlâ duran o çocuktan. O çocuğu hatırladıkça hiç var olmamış olmasını istiyordum. Ama hayır, o çocuk büyümüştü. Hâlâ kırgındı, hâlâ kızgındı ama bu sefer göğüs kafesinde büyük bir fidan vardı. Sevginin tohumu dallanıp budaklanmıştı orada. O sevginin altında kalmıştı. Düştüğü yerden kalkmaya çalışırken ona bir el uzatılmıştı. Onu hem yaralayan hemde açtığı o yarayı diken o adam. O çocuk büyümüştü ve göğsünün sol yanındaki kalbi - küçükken masum olan - zehre bulanmıştı. Ve soluğunu her kestiğinde göğüs kafesindeki o fidanı zehirleyip öldürmek istiyordu. Çünkü biliyordu; öldüremezse kendisi ölecekti. Ona olan sevgimi öldüremezsem kalbimi yitirecektim. Ben ölecektim. Ama öldürmeyecektim, öldüremezdim. Göğüs kafesimdeki o fidan ve hastalıklı kalbimin yanı sıra bir umut daha yeşeriyordu göğsümde. Hayatta kalabilirim. Bir kurtuluş yolu var ve eğer o yol bulunursa ölmeyebilirim. Hayatta kalabilirim ama yaşayabilir miyim, emin değilim. Ben sevmeyi öğretirdim öğretmesine, o bana nasıl yaşanıldığını öğretebilir miydi?
Mrs. KIZIL (Mafya Kızı) - (Tamamlandı -Yeniden yazılıyor-) by MrsMerkur
54 parts Complete
DÜZENLENİYOR! -YENİDEN YAZILIYOR.- •••• Kalbinin duvarlarını hiç kimse için yıkma! Sana gerçekten gelecek kişi o duvarları aşmasını bilecektir. ~~~~~~~~~~~~~~ Kız kurnaz, Adam saf. Kız ve adam karşı karşıya, Kızın elinde silah, Adamın elinde çiçek. Kız adamı gördü, Adam kızı gördü. Silah ateşlendi, Çiçek kurudu. Ve bir hikayenin son cümlesi; Adam ölünce, Kız da öldü... ••••••••••••••••••••••••• Hayat her zaman kısadır. Neden mi? Bize tanınan anın tadını çıkarmak için. Çünkü; Ne dünü bir daha yaşayacağız ne de yarını. •••••••••••••••••••••••• Bu hayatı ben seçmedim. Bu aileyi, bu anne-babayı ben seçmedim. Ama bana bu şansı verselerdi doğmamayı dilerdim. ••••••••••••••••••••••• Bir kız ne kadar güçlü olabilir. Peki ya bir mafya kızı ne kadar güçlü olabilir. Herkesin bir zayıf noktası vardır benimki ise duygusuzluğum. •••••••••••••••••••••• Umarım beğenirsiniz. Yazım hatası olabilir. Şimdiden sizlere teşekkür ediyorum. ❤️ Not: Bu benim ilk hikayemdir. Beklentilerinizi düşürerek okumanızı tavsiye ederim. *Küfür ve argo kelimeler mümkün olduğunca az kullanılmıştır.* "Mrs. KIZIL" adındaki ilk hikayedir! ✔️İlk yayınlanma tarihi = 18 Kasım 2016✔️ Tamamlanma tarihi = 4 Mayıs 2018
You may also like
Slide 1 of 10
Mahalle Abisi cover
Helalim(Final Oldu) cover
Göğüs Kafesindeki Ceset cover
BEYAZ TENLİ KADIN/ TEXTİNG cover
Yüzbaşı'm | Texting  cover
HAMİLEYİM(Abimin Arkadaşı) TEXTİNG cover
Mrs. KIZIL (Mafya Kızı) - (Tamamlandı -Yeniden yazılıyor-) cover
Barlas Arslan cover
Portakal Sevmem cover
Mahi | bxb cover

Mahalle Abisi

4 parts Ongoing

Yusuf ve Berilin hikayesi... Ve tabii birde küçük bir mahalle. Yusuf trabzonluydu aynı zamanda mahallenin abisiydi, kimin işi varsa ona gider, borca giren varsa ona gider, eğer fakir yoksul varsa ona gider, eğitim masrafları olan yine ona giderdi. Ve Yusuf hepsine karşlıksız yardım ederdi. Sayamayacağım kadar ortamı vardı, şehirin yarısını tanırdı. Zenginlerdi, mahallenin aşağısında tamirhaneleri vardı ve biraz ilerisinde mobilya dükkanları. Bir sürü evleri vardı ve aynı zamanda ofisleri. Saygılıydı herkese karşı, büyük olur küçük olur... Bende onun o kalbine aşık olmuştum. Ama ondan bana yar olmazdı. Mahallede onu seven bir sürü kız vardı. Onunla nişanlanmak isteyenler, takıntılı olanlar, parası için sevenler... Ondan vazgeçmiştim zaten.