Ik werp nog één laatste blik op het glanzende water en keer het dan de rug, maar in plaats van bomen te zien kijk ik recht tegen een poort. Een poort gemaakt van in elkaar gevlochten wilgen takken en het straalt fel wit licht uit. Geschrokken loop ik achteruit. Dit kan niet. 'hallo, is daar iemand' fluister ik schor. Ik hoor de angst in mijn stem. Ga de poort door zegt een stemmetje in mijn hoofd. Stiekem ben ik ook wel benieuwd, maar mijn voeten zeggen wat anders. Ik werp nog een laatste blik op de poort en ren dan verwarrend naar huis.
Als de zestien jarige Feline een magische poort in het bos vind is niets meer wat het lijkt.
Eindelijk komt ze achter de schokkende waarheid.
En wil ze eigenlijk nog wel weg uit de nieuwe wereld?
Na jaren van oorlog is de wereld compleet veranderd. Soorten zijn uitgestorven en honderden mensen zijn dood. Maar er zijn overleefden en nieuwe soorten.
Degene die de oorlog hebben overleefd zijn opnieuw begonnen en het leven lijkt op dat van de middeleeuwen. Alleen de houten boten en de gelijke rechten zijn gebleven.
Mensen zijn nu weer bang voor het onbekende en groot en deel van de nieuwe wereld is onbekend. De meeste mensen kennen niks anders dan hun eigen dorp of stad. Andere willen de wereld ontdekken en dat zorgt voor problemen.
De prinses van het koninkrijk is een van de mensen die de wereld wil ontdekken, maar of dat nu wel zo verstandig is...