Een aanraking was genoeg om mijn gehele lijf te haten. Een aanraking was genoeg om dat onschuldige jongetje in mij te laten verdwijnen. Om dat onschuldige jongetje zijn leven te laten haten, zijn lichaam, zijn innerlijk, zijn gezicht, zijn haar, zijn vingers, armen, borstkas, buik, benen, alles. Dat onschuldige jongetje in mij voelt niks anders meer dan schuld. Dat jongetje was altijd zo zeker, maar daar is nu nergens meer iets van te vinden.
Tegenover dat jongetje staat een man die zich niet wil laten breken. Hij probeert alles te vergeten, te negeren, hij probeert te doen alsof het niet is gebeurd. Die man probeert dat gebroken jongetje in bedwang te houden, maar het jongetje laat het niet toe en wilt de overhand nemen. Hij wil zich laten gaan. De man wil zich sterkhouden tegenover het gebroken jongetje, maar ook tegenover zijn vriend. Tegenover Matthy.
-TRIGGER WARNING-
-Verkrachting
-Mentale problemen
"Ja, het is echt waar, de bankzitters gaan samenwonen!" schreeuwt Koen naar de camera terwijl hij in zijn handen klapt. Ik kijk naar de grond en verdwaal in mijn gedachten. Samenwonen klonk als het beste idee ooit voor iedereen, behalve voor Milo en mij. Milo en ik waren altijd heel close, maar de laatste maanden moet hij me net iets te vaak hebben, een soort plagen wat meer pesten aan het worden is. Hij doet er alles aan om mij te treiteren, maar voor de camera laat hij het eruit zien als grap, zodat niemand er iets van merkt.
TW: Delen van dit boek bevatten alcohol, scheldwoorden, geweld en smut.