William Dean , herkesin sadece ismini duyup titrediği, yer altının en iyi mafya babalarından biriydi. O kimseye acımadı ve acımazdı. O insanlara acı çektirmeyi seven bir narsist insan olarak bilinirdi. Ailesini öldürmüş bir insan olarak bilinirken neresi iyi olabilirdi ki ? O hiç gülümsemeyen , ciddi ve disiplinli bir Mafya babasıydı. Onun tek bir zaafı yoktur , O acımasızdır , onu kimse durdurumaz derlerdi. Tabii,bu sadece insanların düşünceleriydi... (...) Yakın olduğu sağ ve sol kolu olarak tanıttığı Albert Wilson ve Patrick Clark da en güvendiği ve en iyi adamlarıydı. Çocukluğundan beri onlarla çalıştığından yakın sayılırlardı. Tabi, tek bir hataları bile olsa hiç acımadan kafalarına sıkardı. Çünkü William Dean acıma duygusunu bilmezdi. Taki o hayatına girene kadar... O hayatına girdikten sonra o kadar da acımasız hissetmiyordu. Onun gözlerine bakıp saatlerce izlemek istiyordu. İlk görüşte nasıl aşık olabilirdi ki ! Bunlar normalde onun için saçma duygulardı. Peki, şimdi neden böyle duygular hissediyordu ? Peki, bu aşık olduğunu insan çok huysuz ve agresif bir insan olmasına rağmen yaptığı hareketler neden onu sinirlendirmiyordu ? Sanki Tanrı onu yaptıklarının cezasını çekmesini için onu baş belası bir insana aşık etmişti. Hemde ne baş belasıydı...All Rights Reserved
1 part