Târumar : Şakayık Mezarlığı

Gözlerinde anlamını çok iyi bildiğim sıcacık bir bakış belirdi . Karşımda çocukluğum olan adam vardı . Aramızda ise onlarca acı ,yara ,yılların alıp götürdüğü masumluğumuz ve birbirimize ait olan bir kaç dövme vardı . Aramızda olan bu kadar şey binlerce kilometre demekti. Hayranlıkla bakan gözlerinden gözlerimi kaçıramadım.

"Küçükken sana sen benim yıldızımsın derdim şimdi daha iyi anlıyorum . Sen benim yıldızımsın Efkan .Elimi uzatsam dokunabileceğim kadar yakın ama kilometrelerce uzak olanımsın ."

Kaçmadım . Bir adım geri atmadım . Gözlerimde gördüğü şey her ne ise bana sanki hemen şimdi kaçıp gidecekmişim gibi sarıldı . O an her şey durdu. Kalbim atmayı mı bıraktı yoksa çok daha fazla mı atmaya başladı anlayamadım . Kalp atışlarının sesini duyuyor olmak benim için nimettendi şu an .Başını açıkta kalan boynuma getirdi derin derin nefes alıp öptü .

"Neva'm uzaklık bitti bak yanındayım dokun hisset gerçek her şey . Sen ve ben .." boğuk sesiyle devamını getiremedi .

Kaç dakika geçti bilmiyorum. Boynumda soluklanmaya devam etti . Parmaklarımın ucuyla saçlarını okşamaya devam ettim .Tekrar derin bir nefes alıp konuştu ;

"Seni kaburgalarımın arasında saklıyorum senin olduğun yerde çocukluğum var , masallarım ,hayallerim , çiçeklerim var .Tüm dünya siyahken senin olduğun yer bana tüm renkleri vadediyor .Çünkü Neva'm benim dünyam senin gözlerine bakınca anlam kazanıyor ."