Sen Yeter Ki Güneşim Ol

"Yüzündeki yaralar geçer ama kolun için aynı şeyi diyemem karan bey"

Dedim gözlerine bakarak sedyede oturmasına ve benim ayakta olmama rağmen ancak şuan göz hizasındaydık yeşil gözlerini kapadı ve içli bir nefes verdi

"Kırıkmı? "

Hafifçe güldüm

"Hayır incinmiş bir süreliğine spora ara vermeniz lazım "

Gözlerini usulca açtı o derin bir nefes verirken bense sol bileğine krem sürmüş üstünü sarıyordum ela gözlerim onun bileğinde onun gözleri ise tam olarak bendeydi sarma işlemini bitirip yeşillerine baktım
Uzun zamandır sürekli gelen biriydi karan bey ülke çapında oldukça ün salmış ünlü boksör karan mizgin...

"Krem yazıcam size hergün sürün 1-2 haftaya kalmaz iyileşirsiniz"

Dedim arkam ona dönük reçetesini yazarken, sesi yine kulaklarıma doldu

"Sana bir teklifim var"

Arkamı dönmeden hızlıca alayla sırıtarak konuştum

"Neymiş? Bakalım? "

O ise hiç beklemeden son derece ciddi bir şekilde teklifini açıkladı

"Özel Doktorum olur musun? "