Karanlıkta Kaybolanlar

Bankta oturuyor, önünde oynayan mutlu çocukları izliyordu minik Arel. Ayakları yere değmiyor, havada sallanıyordu. Hava soğuktu, üşümeye başlamıştı ama eve dönmüyor, orada oturmak için inat ediyordu. En son bu parka ablası ile gelmişti. Salıncakta sallanmış, kaydıraktan kaymışlardı beraber. Arel hafifçe gülümsedi. Fakat ablasının başına gelenler aklına gelince gülüşü soldu, gözleri doldu.