LOVE.
Karamihan sa mga tao, yan ang dahilan kung bakit patuloy silang nabubuhay.
Kahit na, minsan sobrang ka ng nasasaktan dito, dahil sa salitang yan, sumasaya ka pa din.
Kahit na, akala mo katapusan na ng mundo, dahil sa salitang yan, patuloy ka pa ding nabubuhay.
Love.
Dahil sa salitang yan, nabuo ako. Naalala ko na naman, noong bata ako. Lagi akong kwinekwentuhan nina Mama at Papa tungkol sa naging love story. Marami na silang napagdaanan pagsubok, halos umabot na sila kamatayan, pero ayan pa din sila. Sobrang tatag, at magkasama pa ding hinaharap ang bukas. Napakaganda ng storya nilang dalwa. Yung tipong, ayaw mo ng matapos yung kwento, kasi gusto mo may next chapter pa? Ganun ang naramdaman ko ng simulan akong kwentuhan nina Mama.
Happy ending.
Naisip ko. Hindi lahat may happy ending. Siguro sina Mama at Papa, masasabi kong may happy ending na. Pero sa ibang tao? Hindi ko lang alam. Ikaw naman ang gagawa ng tadhana mo eh. Kung magkakaroon ka ng happy ending o wala.
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
53 parts Complete
53 parts
Complete
[HI! This story will become free on MARCH 19]
*
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.