Gece, deniz nasıl aynasıysa ayın, gökkuşağı yağmurla güneşin nasıl aynasıysa, benim de kağıdımdaki cümlelerim, satırlarımdaki harflerin dans edişi benim aynamdır. Ayın yansıması yakamozu, renklerin yansıması nasıl gökkuşağını oluşturuyorsa, benim duygularımın, yaşadıklarımın yansıması da kalemimden kağıda dökülen parçalarım, derinliklerim ve de yazarken çıkan o hoş sestir. O ses bazen çığlık çığlığa olan kelimelerime, bazen suskunluğumun esiri olmuş kelimelere gebedir.
Şiirlerim bana, ben onlara gebeyimdir.
Her bir şiir beni yeniden dünyaya getirirken, onların sonsuz olduğuna inanırım. Beni yeniden meydana getirdikleri kadar sonsuz olduklarına...
İlk şiirlerimi onunla yazdığım, onunlayken, değilken ve yıllar sonrasında bile benim ilham kaynağım olan kişiye sonsuz teşekkürlerle.. Bana o kadar çok şey bıraktı ki ama sanırım en güzeli buydu. Çünkü ona en çok bu şekilde ulaşabiliyorum.