Yandan muhteşem bir yüzü vardı. Yüz hatları zarifti. İnsanı kıskandıracak bir güzelliğe sahipti. Birden, düşüncelerimi okumuş gibi bana döndü. Ağzım hafif aralanmıştı, yüzünün sol tarafında bir yara vardı. Derin bir yaraydı. Fakat ona öyle güzel yakışmıştı ki, kusurunu iyi taşıyordu açıkçası. Mavi gözleri solgundu. Belli ki bir çok şey yaşamıştı. "Gözlerin çok korkunç." dedi birden. Sesi fazla soğuktu. Korkunç mu? Herkesin beğendiği gözlerimi korkunç bulmuştu. "ve biraz daha öyle bakmaya devam edersen, beynini uçururum," diye ekledi.