Dünya acımasız mıydı bilmiyorum ama insanlar öyle. Çünkü dünya döndükçe ve geceler geldikçe insanlara sakinlik veriliyordu. Geceler dinlenmek içindi ama insanlar bunu katlediyordu. Fakat dünyanın bir yerlerinde halâ, bu insanlara inat yaşayan gece'ler vardı. İnsanın düşüncelerini alıkoyup dinlendirecek kadar güzel olanlar... Dünyanın bir köşesinde, insanlar için gece korkuydu, gece ölümdü... Ancak ölümün, korkunun ve acının ne olduğunu bilen her bir insan geceyi beklerdi. Çünkü bilirsiniz, yaralar gece ortaya çıkardı ve yaraları en iyi insanın kendisi kapatırdı. Yaralarınız ortaya çıktığında kimse görmesin isterdiniz. Ve gece herkes yalnızdı, geceleri yaralar sarılırdı. Sessiz ve bir başına... Peki, Gece'nin yarası nasıl sarılacaktı?