"Tüm yol boyunca düşündüm. Niye ondan bahsederken gözlerim gülüyordu. Evet haklıydı Hatice abla, ondan bahsederken tüm dertlerim gidiyordu. Abimi dahi unutuyordum ve aklım sadece Yusuf' ta oluyordu. Lakin memleket bu haldeyken. Ne kadar doğruydu bu. "İnsan sevmeyi bilmeyen, memleket sevmeyi nerden bilsin". Ne tuhaf lakırtı böyle. Memleket yangın yeriyken aşk mı ? Belki abim şehit olmuşken, belki vatan elden gidicekken aşk mı olurdu. Fakat herşey için çok geçti artık haklıydı zannımca Hatice abla, aşık oluyordum galiba Yusuf'a... "