Şirket Savaşları

Tam tamına 45 dakikadır park edecek yer arıyordum. Sinir krizi geçirmek üzereydim. Bir arabanın çıktığını gördüm. Şükürler olsundu. Sinirlerim alınmış gibi hissettim o an. Araba çıktığı an karşıdan da bir arabanın beklediğini gördüm.

''Hadi be İz, kap şu yeri kızım!''

O park kesinlikle benim hakkımdı.

Ben, keyfim ve keyfimin kahyasının vermiş olduğu hak.

Ben ne kadar hızlı sürdüysem karşımdaki şahıs da o kadar hızlı sürdü arabayı. Arabalarımız az kalsın çarpışacaktı. Milim kala durmuştuk. Hışımla arabadan çantamla indim. Arabasın kaputuna çantamla vurdum. Manyağa çatmıştı.

''Ne yapıyorsun be!''
...