YARIM KALAN BALERİN

"O bacaklarını kırarım bak bakalım nasıl yapıyorsun bir daha!"

"Yapma yalvarırım! Ollivier bir daha sözünden çıkmam lütfen!"

Ben ayaklarına kapanmışken o üstten bana bakıyordu. Ağlamaktan önümü göremez hale geliyordum. Kolumdan tutulup ayağa kaldırılınca bir anda havalandım. Kucağındaydım.

"Bitti!"

Budaklarımdan acı bir çığlık kopmuştu. Balerin hayatım,çocukluk hayalim böyle bitemezdi.

"Lütfen Ollivier! İzin ver devam edeyim! Ne istersen yaparım! Bana bir kez daha şans ver yalvarırım!"

O ise umursamaz bakışlarını önünde tutmaya devam ediyordu. Göğsüne yumruğumu geçirince aniden durup kafasını bana çevirmişti. Ona vurulmasından nefret ederdi.

"A-ani sinirle oldu yemin ederim!"

Kollarımı kafama siper etmiştim. Derin nefes almıştı.

"Son şansın"

"ne?"

"bu seferde yaralanırsan seni keserim-"

kollarımı boynuna dolamıştım.

"Sözünden çıkmayacağım! Teşekkür ederim!"

saçlarıma öpücük kondurmuştu...