Gewoon

Vervolg van Ongewoon

"Tien jaar lang ben jij de enige geweest waar ik aan heb gedacht. Nu ik een tweede kans heb, laat ik je niet meer gaan." Zegt hij. "Maar ik wil niks tegen jouw zin in doen." Ik schud mijn hoofd. "Dat doe je niet. Blijf je hier vannacht?" Vraag ik. "Alleen als jij dat wilt." Ik lach zachtjes. "We zijn niks veranderd. Ik zou het fijn vinden als je hier vannacht blijft. Ik had nooit gedacht dat alles zou starten en zou eindigen bij jou." Beken ik aan hem. En het is waar. Toen ik hem jaren geleden voor het laatst zag, had ik nooit gedacht dat hij mijn eindbestemming zou zijn.