Sessizliğim, çığlıklarımı ortaya çıkarmaya yetiyordu. Her ne kadar sussamda, içimdeki yaralar kazınarak vücuduma sessizce, tek tek işliyordu.Ne yapabilirdim ki, duygusuz kalmaktan başka bir çözüm yolu, aklımın ucundan dahi geçmiyordu,geçmeyecekti. Sahi, gerçekten de öyle mi kalacaktı?