Sevda dediğin kavuşunca mı anlam kazanırdı. Kavuşamayınca mı? Sevdayı sevda yapan kavuşmak kavuşmamak değildi... Sevda yüreğinde taşıdığın kadardı. Sadece sevdiğini gördüğünde adını zikreden yürekte değildi sevda. Sevda uyurken görmekti. O yokken varmış gibi bilmek, hissetmekti. Sevda onu görmek değil, bir tek onu görmekti... . "Yüreğimde ki sevdadan haberin var mı senin. Ha var mı?! " "İnsan yüreğine eş bildiği yüreğin sevdasını bilmez mi? "