Bir şeyi almak isteyen kadınlar, o şey için her şeyi yapabilirdi. Açelya Yelkıran'da bu kadınlardan biriydi. Tüm yaşamının gerçeklerini, kendi gerçekliğine dönüştürecekti. Tıpkı bir kuğu gibi parlayacaktı. ... Gördüğü şeyle duraksadı, büyük salonun her yerini kan süslemişti. Yerde tanıdık bir yüz yatıyordu. Gözlerinin dolmasına engel olamadı. Bunu o mu yapmıştı? Nasıl yapabilirdi aklı almıyordu. Kendi kanına zarar veren onada zarar vermez miydi?. Bu düşünceyle ürperdi. Açelya o an fark etti, bu onun göstermediği ikinci yüzüydü. Peki gerçek yüzü hangisiydi?. Aşık olmaya başladığı adamın bir canavar olduğunu kabul edemedi. Şimdi ne yapmalıydı?Salonu terk edip bunları görmemiş gibi mi davranacaktı, yoksa yüzleşecek miydi? ... "O gün çiçekleri kopardım evet ama eve döndüğümde, yaprakları teker teker birleştirip yapıştırmaya çalıştım." "Yapıştı mı? "Yapıştıramadım." "O zaman başka çiçek bulmalı sana." "Hayır, kopardığım pembe açelyaları istiyordum...istiyorum."
4 parts