"Çok uzun zaman önce Bir adam yaşarmış güller bahçesinde Adam aşıkmış güllerine Hayatı boyunca hiçbir kadını görmemiş gözleri, Hiçbir tatlı ses çalamamış kalbini Gülleriymiş tek aşkı. İlgilenmediği bir gün yokmuş onlarla Her gün sular, onlarla konuşur, bakarmış ihtiyaçlarına Ama adam yaşlanmış yıllar geçtikçe Yatağına bağlı hale geldiğinde Kimse kalmamış ilgilenecek güllerle Güller solmuş yavaş yavaş Penceresinden dışarı baktığında Görmüş güzel bahçesinin renklerini kaybettiğini Adam hazırmış vazgeçmeye gülleri için Yüklü servetinden de, elindeki her şeyden de... Ama tek bir bedeli varmış yaşamın Böylece akıtmış kanını Ve yeniden canlı gorebilmiş güllerini." Dünyanın daha iyi bir yer olmasına katkıda bulunması gereken elçinin kızı olan Fedora bir türlü içindeki güçle uyum sağlayamaz. Yıllar boyunca kendisinin işe yaramaz olduğunu düşünse de babasının eşinin ölümü her şeyin değişime gittiği bir kapıyı aralar. Ölüm bir son muydu yoksa bir başlangıç mı? Fedora'nin bulması gereken cevaplar vardı.