Visal

İki hayat.
Biri diğerine geç kalmış.

Bir noktada durmuştu hayatım.
Bir diğer noktada ise akıyordu. Zamanı elimde tutabilir miydim? Kalbimi çıkarıp tüm bu oyunda ortaya koyarsam ne olurdu en sonunda?

"Evren," demek istiyordum ellerimde kendi kanımla ve sendeliyordum. "Evren, ev demek."

Benim evim sensin ama bu kurtlar sofrasında benim evimi paramparça ettiler.