Bir zamanlar bembeyaz olan teninin şimdi yer yer çökmüş haline ve morarmış gözaltlarına bakıyordum. Sevgilim hala çok güzel görünüyordu, bir mermer heykel kadar kusursuz...
Islanmış kirpiklerini yeni yaşlar süslüyordu. Ellerimi tuttu. "Bunu yaptıktan sonra hiçbir şey aynı olmayacak. O zaman da yanımda durabilecek misin? Onun karşısında durmana rağmen benim yanımda yer alabilecek misin?"
Elimi yüzüne götürüp yanağını okşadım. "Sevgilim, dünyanın en kötü insanına dönüşsen bile bendeki yerin değişmeyecek. Her ne olursa olsun, ne karara varırsan var ben hep yanında olacağım."
Gözlerindeki yaşlar serbest kaldı. "Özür dilerim, bunu sana yaşatan ben olmak istemezdim, çok özür dilerim. Yapmazsam beni öldürecek."
Draco'nun asasını bana doğrultmasıyla sendeledim, çok kötü bir şey yapacağını biliyordum ancak hedefin ben olduğumu bilmiyordum. Bana zarar verebilecek kadar gözden çıkarmış olması kalbimi parçalıyordu.
Gözlerimden yaşlar süzülürken haykırdım. "Ben sana bunu asla yapmazdım."
Bir kere daha "Özür dilerim sevgilim," dedi. "Seni seviyorum."
Asa büyük bir gürültüyle hareket etti ve bir ses duyuldu. "Avada Kedavra!"