Karşımdaki bu yabancıya içimi açmaya karar verdim... "Annem de babam da yok. 3 yıl önce eve geldiğimde yerde kanlar içinde yatıyorlardı. Gittim, annemin ölü bedenine sarıldım. Üzerimdeki beyaz elbise kana bulandı. Onunla birlikte ruhum da. Babamın elini tuttum," durdum ve zorlukla yutkunup derin bir nefes aldım. "Buz gibiydi..." Sesim bir fısıltıdan ibaretti. Gözlerimdeki yaşlar damla damla süzülürken kendimi ona açmaya devam ettim. "Yalvardım, çoktan ölmüş iki bedene ölmemeleri için yalvardım. Durmuş iki nabzın atması için dualar ettim. Solmuş iki kalbin canlanması için haykırdım ben..." ⭐︎ Cemre Korkmaz'ın hayatı bir kabustan, yüreği yaralardan, ruhu acı dolu haykırışlardan ibaretti. Tam ölüme yaklaştığı anda karşısında biri çıktı: Demir Aslan. Onun da kalbi ağır yaralar almıştı, onun da ruhu binlerce kez yanmıştı. İkisi de tek bir kıvılcımla alev almıştı geçmişlerinde. Peki, şimdi küllerinden doğabilecekler miydi?