Siewca nadziei

Nie pamiętam, jak mam naprawdę na imię. Nazywają mnie Powsinogą, Duchem Dawnych Czasów, Wędrowcem... Zrodziłem się na ten świat, by szerzyć na nim nadzieję i godzić zwaśnionych. Kiedy mi się to uda, znikam cicho. Rozpływam się, odchodzę. Nie znoszę pożegnań, dlatego zawsze odwracam się i odchodzę, nie patrząc za siebie.

★★★

Pierwszy rozdział napisałam na konkurs "wiosenne przebudzenie", który był organizowany przez @xNoorshally. Początkowo to miała być całość, ale stwierdziłam, że dopiszę jeszcze kilka rozdziałów. Można czytać je pojedynczo, bo są to osobne historie, związane jedynie osobą głównego bohatera, jednak radzę traktować to jak normalną książkę.

★★★

Pisanie takich naiwnych bajek dla dzieci jest też moim sposobem na stres, więc potraktujcie je i moje dziwaczne poczucie humoru z dystansem.

★★★

Okladkę wygenerowało mi AI, ja dodałam tylko napis ❤️

Miłego czytania!