DENİZİN EN DERİNLERİNDE
  • Reads 610
  • Votes 57
  • Parts 7
  • Reads 610
  • Votes 57
  • Parts 7
Ongoing, First published Apr 21, 2024
Mature
Beni belimden tutup kendine doğru çekti. Dudaklarımızın arasında milimler vardı ama geçirdiğimiz günlerin üstüne sanki dudaklarımızın kavuşmasına engel bir ömür vardı.
'Lal.' Her zaman yaptığı gibi naif sesiyle kulağıma fısıldadı. İlk andan beri adımı dudaklarının arasından çıkan o kutsal tınıyla işitmek bedenimin her bir zerresini çıldırtıyordu. Ait olduğum yerde hissediyordum oysa ruhumun en derinlerinde bir ses bu aitliğin uzun süremeyeceğini söylüyordu. Bu ilk yakınlaşmamız olmayacaktı ama ilk birlikteliğimiz büyük bir sonun başlangıcıydı. Zihnimin her bir köşesini okuyabiliyor, beni hissediyordu. Bunu dudaklarını dudaklarımın üstüne koyarak belli etti. Dudaklarına kavuşmanın hazzıyla içimi bir alev kapladı. Bu adam beni öldürüyordu ama nefes alabilmemin en büyük sebebi de oydu. Dudakları açlıkla benimle bütünleşirken nefes alabilmek adına kafamı geriye doğru çektim ama üzerimde hissettiğim ağırlığı bu anı daha da zorlaştırıyordu. Dayanamadım. Kendimi tutuma ihtiyacı bile hissetmedim. Tüm benliğimle, ruhumun ve bedenimin tüm çıplaklığı ile karşısındaydım. Boğuk boğuk çıkan düzensiz nefeslerim arasında inledim.
'Akel, lütfen.'
All Rights Reserved
Sign up to add DENİZİN EN DERİNLERİNDE to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
HAYATTA KALMA SANATI cover
Köpek cover
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
Mavi Aşk  cover
DADDY /yarı texting cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover
MAHKUM cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
Akrep Tuzağı /Gay cover

HAYATTA KALMA SANATI

68 parts Ongoing

Huzurla yaşadığın evinde yalnız mısın gerçekten? Hiç tanımadığın ve sokakta gördüğünde yüzünü çevirdiğin biri ile paylaşmak ister misin? Peki ya onu sevmeye ne dersin? Bu, evsizlerin değil, bunu sanata dönüştüren köstebeklerin hikayesi... ❥ h.k. gümüş