"Seviyorum Seni, diyebildin sadece uzaktan. Seviyormuşsun beni. Öyle herkeze ve herşeye rağmen değil, sadece seviyormuşsun. Çünkü senin sevgi anlayışın 5 metre mesafe uzaklıkla bakışmak. Bunu düşünürken bile zaman kaybediyorum. Çünkü sevgin karşılıksız kalıcak. Beni tanımadan etmeden, birkez olsun gözlerine mühürletmeden, yanıma gelip sıkıca sarılmadan, dudaklarınla dudaklarimi özgür bırakmadan beni sevmen çok saçma. Bunun adı sevgi değil. Bunun adı kendini kandırmandan başka birşey değil. Tıpkı benim kendimi kandırdığım zamanlar gibi. Bende seviyordum, daha doğrusu kendimi kandırıyordum. Ama herkeze ve herşeye rağmen yapıyordum bunu. Bak sevdim hiçbirşey olmadı. Karşılıksızlığın dibine vurdu sadece. Nolur sevme beni..." Bu söylediklerimi, o günü hatırlıyor musun sevgilim? Ben sadece çok pişmanım...
Keşke bir şans daha verebilsen... Hiç düşünmeden son nefesime kadar senin olurum...