İlkbahar

Her çocuk gibi bende küçükken prens ve prenseslerin gerçek olduğuna inanırdım. Gerçekler, su gibi insanın yüzüne çarpınca, daha net görmeye başladım. Büyüdükçe masalların, yalanlardan ibaret olduğunu anladım. Düşünsenize, yıllarca bizi kandırmışlar. Prenses olmak için taca ihtiyacımız yokmuş. Ve hayır, bu hikayede balkabağından at arabası olmuyor. Beyaz atlı prens mi? Ne beyaz at gerçek ne de prens!...

Benim artık gözlerim açıldı. Bundan sonra köşelerde sessizce ağlamak yok! Geçmişim, çöp yığınından ibaret olabilir. Lakin geleceğimin merdivenini ben inşa ediyorum artık...!

Ben hilal kaya. Masallardaki gibi değil, gerçek hayattaki külkedisiyim. Bu sefer balodan kaçmıyorum. Bu sefer geçmişimin bıraktığı izlerden kaçıyorum. Bu defa prensin, prensesi olmak için değil, güçlü bir kadın olmak için hayatımı yeniden inşa ediyorum.

Ne yani papatyada bir yaprak daha olsaydı, sevecek miydi?