Hayatınızdaki tüm sevdiğiniz kişilerin bir anda gidip sizi öylece bıraktığını düşünün...
Hayallerinden ve hayattan kopmuş, çaresiz, herşeyden vazgeçmiş bir genç kızın hayat hikayesi.
Bir sabah kalktığınızda veya uyumadan önce düşünecek hiçbirşeyinizin olmayışı, üzüldüğünüzde omzunda ağlayabileceğiniz kişilerin yok oluşu,sevdiklerinizin elinden tek tek kayıp gidişi... Yeni sayfalar açıp tekrardan ikinci bir hayata başlayış çabası.
Özlemler, aşklar, maceralar, bir kızın umutsuzca hayatta kalış mücadelesi.
"Senden Kalanlar"
(Yeni yazılar bölüme beğeni geldiği sürece cumartesi günleri yeni bölümler gelecektir. Eğer, hikayemi okumaya başlarsanız pişman olmayacağınız konusunda garanti verebilirim. Sizleri seviyorum, merak ettiklerinizi sorabilirsiniz... Bu arada kişi kadrosunu hikayeye başlarken paylaşacağım)
Ben : anneni ara.
Oğuz:ne ?
Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin?
Annen onu aramanı söylüyor.
Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ?
Ben : şarjı bitmiş?
Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ?
Ben yazıyor...
Ben çevrimiçi...
Ben : bir dakika oha doğru?
Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ?
Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı.
Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ?
Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃
Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun?
Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya.
Laf filan da sokmuyorum ayrıca.
Oğuz : sen kimsin ?
Ben: komşunuz ?
Oğuz : komşumuz kim?
Ben : evine gelseydin bilirdin.
Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ?
Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ?
Oğuz : bu aralar sanmıyorum.
Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun.
Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim.
Ben :ne ?
Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı.
Ne üzücü.
Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...