KÖSTEBEK

Yaşamım bir ip cambazı gibi; hayatın kulağıma fısıldadığı sessiz harflerle, satır çizgileri üzerinde dengemi sabit tutmaya çalışarak geçmişti.

Murat, bu dengeyi bozdu.

Aniden sonlandırdığı kulağıma çalınan müzikle satırlardan aşağı savruldum, harfler teker teker üzerime yığıldı. Gerideki enkaz devasaydı. Yıkık dökük olan ne varsa ruhumun mahzeninde toplandı. Artık sadece; harabeydim...

"Sana yardım etmek yapacağım en son iş, anlıyor musun? Şimdi beni rahat bırak!"

"Demek ki listene sondan başlayacaksın, Seda."