TEŞKİLAT: Ateş

Her şeyi olan insanların aslında hiçbir şeyi olmaz.
Kaderlerimizi kendimiz yazsaydık eğer mutsuz olmazdı. Belki de bu yüzden biz yazmadık.
Şu üç günlük fani dünyada herkes; sıcak bir yuva, neşeli bir aile ve huzurlu bir ölümü olsun isterdi. Biz ise kendi sonumuzu, ölümümüzü tahmin ederek yaşıyorduk.
Kim vazgeçilmek isterdi ki? Kimse.
Biz daha doğmadan vazgeçilmiş ve geride kalmıştık.
Alın yazımı kendim yazmayı ya da hiç doğmamış olmayı isterdim. Ne yazık...
Şimdi sonu olmayan bir karanlıkta ışığı bulmaya çalışıyorum. Bilemezdim ışığı ararken karanlıkta kaybolduğumu...