{唐春梦的刘动心} (ချိုမြိန်သောအိမ်မက်၏စီးဆင်းနေသောခံစားချက်) [Streamed feelings about the sweet spring dream] ဝတ္ထုထဲသို့ ငါးရက်စာဇာတ်ကောင်အဖြစ်ကူးပြောင်းခြင်းနှင့် ရှင်သန်ရန်ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုမှ...... စီးဆင်းနေတဲ့ခံစားချက်လေးရှောင်တုံရှင်း : "အိုင်း...မင်းကငါ့အချစ်တွေကိုမမြင်သလို ငါကလည်းသူ့အချစ်တွေကိုမမြင်ဘူး" ချိုမြိန်တဲ့နွေဦးအိမ်မက်လေးရှောင်ချွမ်မုံ့ : "ငါမင်းရဲ့ဆိုလိုရင်းကိုနားလည်ပေမယ့် သူဆိုတာဘယ်ကကောင်လဲ" လျုတ်တုံရှင်း: "ကိုယ်လည်းမသိပါဘူး ဒီတိုင်းကိုယ့်ကိုလိုက်ခရက်ရှ်နေတဲ့လူတစ်အုပ်ပါ" ထန်ချွမ်မုံ့: "မဟုတ်သေးဘူး ဒါဆိုဘာလို့သူတို့လို့မပြောလဲ...ဘာလို့တိတကျကျကြီး'သူ'အနည်းနာမ်စားလဲ!" ရှောင်တုံရှင်း : "အာ..???" ရှောင်ချွမ်မုံ့ : "မှန်မှန်ပြော...!သူကဘယ်သူလဲ ကိုယ့်အချစ်တွေကိုမမြင်သေးရတာလဲ.?" ရှောင်ချွမ်မုံ့ : "မင်း! ငါနဲ့စကားရည်လာမလုနဲ့တော့!"