Bir mezar açtım kalbime, içine iki ruhu koydum ve üstünü kapattım ama nafile. Biliyordum ki kalbimde ne kadar öldürürsem öldüreyim zihnimde hep yaşamaya devam edeceklerdi. Bana yaşattıkları bu acı hep taze kalacaktı ve ateşi hiç bir zaman sönmeyecekti Akıttığım yaşlar belki bir göl olacaktı ancak, bu ateşi söndürmeye yetmeyecekti.