Geçmişte sadece acı duymayı öğrenmiş bir grup gencin, intikam almak için işledikleri cinayet sebebiyle bütün hayatları değişmişti. Artık tüm kararlar buna göre alınacaktı. • Alıntı • Sahte gülüşler, sahte kahkahalar küçüklüğümün bana bir armağanıydı. Her şey bok gibiyken gülüşlerimin ardına sığınmıştım. İçim yanarken her gülüşümden güç bulmuş, gözyaşlarımı içime akıtmıştım. Bu sebepledir ki yüzüne gülerek bakmayı hiç istemediğim insanların karşısına sahte gülüşlerle çıkıyordum hep. Bu benim için bir çeşit silahtı, güçtü. Her şeye rağmen gülmek... Dışardan bakanlara mükemmel bir hayatım varmış gibi göstermek... Onların imrenmesini sağlamak... Sahi ya, herkes bize imreniyordu. Harika bir evimiz, harika arabalarımız vardı öyle değil mi? Buna bir de kusursuz kahkahalarımız ekleniyordu. Eh tabi, eğlenmesini de biliyorduk. Rüya gibi bir hayat değil mi..? Değildi işte. Bizimki kâbus gibi bir hayattı. Dışardan bakanların gördüğüyse bu kâbus gibi hayatın rüya gibi görünmesi için makyajlanmış fragmanıydı sadece.