ALACA KIZI

Cihanşah Serisi - II

Töre kitabı değildir.

&

Kitaplar birbirinden bağımsızdır, istediğinizden başlayabilirsiniz.

&

1. Kitap tamamlandı 🌸

&

"Alaca kızı," diye bağırdığında eve doğru attığım adımlarım sekteye uğradı. Dönüp ona bakmaya cesaretim yoktu, nitekim biliyordum, beni yine yaralayacağını adım gibi biliyordum.

O beni hep yaralardı, bense suçumun bilinciyle dönüp de ona tek kelime edemezdim.

"Alaca kızı," dedi bir kez daha, sesindeki o ısrarcı tını arkana dön demekti ki daha fazla kayıtsız kalamadım.

Topuklarımın üzerinden ona doğru döndüm, gel gör ki yine de ona bakmaya cesaret edemedim. Bakışlarım karanlık bahçede geziniyordu.

Allah'tan saat gecenin bir vaktine geliyordu da şu anâ kimseler şahit olmayacaktı.

"Bana soruyorsun ya hani," dedi, es verdi ve buzdan farksız sesiyle ekledi: "Ne zaman dinecek bu öfken diye?"

İşittiğimle yerde dolanan bakışlarım anında onu buldu. Kara gözleri bir ok gibi üzerime dikildiğinde, dudaklarında benden tiksindiğini haykıran bir gülüş belirdi.

Ellerimi iki yandan yumruk yaptım, tırnaklarımı avuç içlerime batırdım, göz kapaklarımın içine dolup taşan gözyaşlarıma direnirken dik durabilmek için tüm gücümü kullandım.

"Hiçbir zaman," dedi coşkuyla, ölüm fermanımı haykırır gibi.

Ağır adımlarla bana doğru yürüdü, yanımda durduğunda aksi yönlere bakıyorduk; ben acıyla kasılarak, o ise nefretle köpürerek.

"Sana olan öfkem de nefretim de hiçbir zaman dinmeyecek, Alaca Kızı."

Tutmak için direndiğim gözyaşlarım ardı ardına dökülmeye başladığında dönüp bakmadı bana, beni nasıl bir enkaza çevirdiğiyle zerre ilgilenmedi, çekip gitti.

O hep giderdi.

Önce yıkıp döker, sonra da giderdi...

02.05.2024 - BT

TÜM HAKLARI SAKLIDIR!