RUH KARNAVALI

Her şey ölümle harmanlanan nefretle başladı. Ölümün santim santim yaklaştığı adımları takip eden ruhu , beyaz sayfaya inen mürekep darbesi kadar sertti.

Ruhumda alevlenen yangınlar , tenimde ki yanık kokusu , deride birer iz bırakıyordu.

Neydi benim suçum?

Tadına baktığım tüm duygulardan hangisiydi bana ihanet eden ?

Nefret ?

İntikam ?

Aşk?

Aldığım soluğu cehenneme çeviren hayatım , sırtıma inen bıçak yarası kadar acıtıyordu.

Ben Mara Alkan

İntikam uğruna kendimi feda eden , göğsümde ki yarayı hiç uğruna öldürdüm .

Dokunduğum her insanın elime bulaşan kanı , bir göl olup beni dehlizlerde ölüm uykusuna yatırdı.

Kazanmak için ruhumu şeytana sattığım davam uğruna, kefene sarılan beyaz örtünün içinde geçmişimin acı çığlıkları yankılandı.