RÓŻA

fragmenty
Lian kieruje wzrok na Nasturcje, która jest wpatrzona w Alexandra jak w obrazek.
- Mam się rozebrać, abyś skupiła wzrok na mnie więcej niż dwie sekundy.
- Nie. - Ale on i tak ściąga koszulkę.
- I jak możemy kontynuować. - Widzę czerwone uszy Nasturcji. - Czy potrzebujesz chwili, aby się pogapić.
...
- Jakby ci to wytłumaczyć łopatologicznie.
- Ej. To nie moja wina. - Podnosi ku niemu głowę.
- Popatrz, tak samo jak nie moja. Masz co robić, więc nie dokładaj sobie roboty. - Wskazuje na siebie palcem. - Jestem centrum Twojego świata na tych zajęciach.
- Oczywiście.
- Już to widzę. - Mruczy pod nosem.
...
Momentalnie się nogi pode mną uginają. Ostatni raz dostałaś, a nawet powąchałaś mój telefon. Będziesz go podziwiać jak Mona Lisę za pancernymi szybami. Innej opcji nie widzę. Czytam jeszcze raz.
= Ja płonę dla Ciebie, choć mnie ugaś.
= Nie każ na siebie czekać ogierze.
I to wszystko w moim imieniu.

Mam na imię Róża, jakiś czas temu ktoś mnie nieźle poturbował. Przez co byłam śpiącą królewną na czternaście miesięcy. A na pamiątkę dostała mi odbita szczęka delikwenta na ramieniu. Po zakończonej rehabilitacji wróciłam do życia. Niestety najukochańsi rodzice zrobili mi niespodziankę. Dali walizki w ręce i zapakowali mnie do samochodu. Więc wspaniała metropolia zamienia się w stodołę pośród chaszczy z bagnem. W mojej udręce towarzyszy mi moja młodsza siostra Nasturcja.
Naddatek już w drugi dzień przysparzam sobie kłopotów u brata przystojniaka (chama) o hipnotyzujących czarnych oczach. I mam przez to...

Uprzedzam w przypadku błędów.

Okładka z desygner